Dag zeven: vrijdag 22 juli 2005
Het weer was de laatste dagen niet bijzonder mooi en ik besloot om maar in één keer door te lopen naar de camping bij Lauwersoog. Bij de steenfabriek liep het pad weer wat anders dan beschreven in mijn boek. Achter een gesloten hek zag ik nog wat markeringen. Via Oostrum, de Skieppereed en langs de honden van de schoonheidsspecialiste kwam ik weer bij het Dokkemer Grootdiep. In Oostmahorn was het wel weer eens tijd voor een lekker kopje koffie met iets er bij. Het leek nog maar een klein stukje naar het "broodrooster" aan de overkant van het Lauwersmeer. Maar zoals gebruikelijk loopt de route altijd via een extra bocht zodat je langer kunt genieten van de wind en de schapen op de dijk.
Het restaurant aan het einde van het pad stond er gelukkig nog steeds, maar heeft nu een andere naam. Over de afstand van het restaurant tot de camping laat de laatste kaart je in het ongewisse. Maar nu mijn tocht voltooid was deed dat er niet zoveel meer toe. De grote camping had plaats genoeg. Echter het gras was kaal en/of voorzien van de nodige konijnekeutels. Toen ik de waslijn had gespannen en mijn was had opgehangen begon het te regenen. Ach wat maakte het uit.